از خودم

هفته ی اینده سومین سالگردته بابا، حسی ندارم. انگار تو یه کمای احساسی قرار دارم. تو این مدت اینقدر زندگی همه مون رو کوبیده این طرف و اون طرف که نمی تونم خودمو پیدا کنم. فقط بهت می گم این سه سال سخت و طولانی گذشت من و همه ی بچه هات به وضوح پیرتر شدیم. چهره ی من غرق سرسختی و مصیبت زدگی ای که هرگز پیش از رفتن تو نبود. بعد از تو تمام جهان من زیر و رو شد. چقدر دلم می خواد یه دل سیر باهات حرف بزنم. نگرانی هام نمی ذارن.

آخرین مطالب این وبلاگ

مطالب پیشنهادی

آخرین مطالب سایر وبلاگ ها