هر چی یادم مونده 2

26 اسفند بیدار شدم و آماده ی رفتن به مدرسه. دوست داشتم بچه ها نیومده باشن تا زودتر برگردم. هنوز از بحث روز پنج شنبه دلخور بودم. چند باری همسرم تلاش کرد که موضوع به کلی فراموش بشه اما خسته تر از اون بودم که بتونم پای خشم های یکدفعه ای و انفجاری ش حوصله به خرج بدم. اونم تو شرایطی که داد و بیدادش تو ماشین باعث نمی شد پمپ متوقف بشه... وقتی رسیدم مدرسه معلم ها تو دفتر نشسته بودند. مدرسه به سختی تعداد دانش آموزاش به پونزده می رسید و البته کلاس من هم خالی ِ خالی

آخرین مطالب این وبلاگ

مطالب پیشنهادی

آخرین مطالب سایر وبلاگ ها