خانه ی پدری

بعد ناهار رفتم دنبال آبجی وسطی، و بعد هم خونه ی مامان. کنتاک نداشتیم اما جاهایی که احساس کردم حق با مامان نیست به لحن ملایمی بهش گفتم. با این که دوست نداشتم ولی به اصرارش شام رو موندیم. به بچه ها خوش گذشت. لازم بود به نوعی اظهار کنم که حواسم به یک سری مسائل هست و اینو به خوبی نشون دادم. جات خالی بابا. یه وقتایی حس می کنم واقعا شخصیتت تیپ یاور مظلومان بود... اینجا وبلاگ و نمی تونم همه چی رو بنویسم ولی می دونم دقیقا متوجه منظورم هستی.

آخرین مطالب این وبلاگ

مطالب پیشنهادی

آخرین مطالب سایر وبلاگ ها